То клякочуць буслы,
то вароны над намі крычаць...
Мы прыходзім у сьвет
і сыходзім у сьвет...
І на тым, і на гэтым
як буслам – клекатаць нам,
і на тым, і на гэтым
нам крычаць – як варонам...
І ў зямное цішы,
і ў цішы незямное
мы сябе пракрычым,
сябе праклякочам.
Мы прыходзім у сьвет
і сыходзім у сьвет...
І на тым, і на гэтым –
не змаўкаючы
моўкнем...
|
|
